Onlangs is Drs. Marieke J.E. Ausems toegetreden tot het bestuur van de Stichting Pijn bij Kanker. In het dagelijks leven is zij huisarts in Tienhoven, hospicearts bij het Johannes Hospitium in Vleuten, consulent bij het Palliatieteam Midden-Nederland en lid van het Palliatief Adviesteam van het st. Antonius Ziekenhuis. Marieke vertelt zelf waarom zij het werk van onze stichting zo belangrijk vindt en wat zij graag wil bijdragen.
"Als huisarts, maar ook als hospicearts in het Johannes Hospitium in Vleuten ontmoet ik veel mensen met kanker. En van al die patiënten die ik heb mogen begeleiden is er geen een dezelfde. Elk mens ervaart zijn ziekte op een andere manier. De ene patiënt is bijvoorbeeld zijn bucketlist aan het afwerken, terwijl een ander uit alle macht zijn dagelijkse routine wil vasthouden. Weer een ander vindt kracht in spiritualiteit terwijl een andere patiënt zijn handen vol heeft aan het op de voet volgen van de medische beslissingen. Maar allen hebben dezelfde wens, namelijk niet teveel geplaagd worden door symptomen van de ziekte. Ik wil als medicus niet alleen oog hebben voor het lichamelijke, maar ook op de hoogte zijn van de psychische-, sociale- en existentiële kant van de patiënt. Ik vind dit belangrijk omdat ik heb gemerkt dat de klachten die patiënten ervaren vaak worden beïnvloed worden door veel meer dan alleen het lichamelijk lijden. Voor een goed leven of een goed afscheid van het leven is het belangrijk dat we klachten zoveel mogelijk bestrijden. Klachten staan belangrijkere zaken in de weg.
Pijn is een veel gehoord symptoom bij kankerpatiënten. Belangrijk is dat we alles in het werk stellen om deze pijn zo goed als mogelijk te verhelpen. En hiervoor geldt ook: niet alleen behandelen met medicijnen of ingrepen die op het lichaam inwerken, maar ook met oog voor de invloed van bijvoorbeeld gevoelens van verdriet, wanhoop, somberheid, schuld, financiële- of andere sociale zorgen, culturele invloeden en de betekenis van lijden en ervaren pijn. In de praktijk blijkt dat er te weinig aandacht is voor de pijn en de pijnbeleving van de kankerpatiënt. Dit wordt veroorzaakt door gebrek aan gerichte aandacht, tijd, samenwerking en kennis bij zorgverleners. Maar ook patiënten en naasten vinden het vaak moeilijk om over pijn te praten en weten soms niet goed wat de mogelijkheden zijn. Er kan dus nog veel verbeteren en Stichting “Pijn bij Kanker’ draagt daaraan een steentje bij door in te zetten op verbetering van kennis bij zowel zorgverleners als patiënten en tevens richt de stichting zich op verbetering van de communicatie over en weer.
Ik vind het uitdagend om mijn ervaring en kennis vanuit de huisarts- en palliatieve praktijk in te zetten in de verdere ontwikkeling en uitvoering van scholingsprogramma’s voor zorgverleners, patiënten en hun naasten. Met veel motivatie ben ik toegetreden tot het bestuur van Stichting Pijn bij Kanker."
"Als huisarts, maar ook als hospicearts in het Johannes Hospitium in Vleuten ontmoet ik veel mensen met kanker. En van al die patiënten die ik heb mogen begeleiden is er geen een dezelfde. Elk mens ervaart zijn ziekte op een andere manier. De ene patiënt is bijvoorbeeld zijn bucketlist aan het afwerken, terwijl een ander uit alle macht zijn dagelijkse routine wil vasthouden. Weer een ander vindt kracht in spiritualiteit terwijl een andere patiënt zijn handen vol heeft aan het op de voet volgen van de medische beslissingen. Maar allen hebben dezelfde wens, namelijk niet teveel geplaagd worden door symptomen van de ziekte. Ik wil als medicus niet alleen oog hebben voor het lichamelijke, maar ook op de hoogte zijn van de psychische-, sociale- en existentiële kant van de patiënt. Ik vind dit belangrijk omdat ik heb gemerkt dat de klachten die patiënten ervaren vaak worden beïnvloed worden door veel meer dan alleen het lichamelijk lijden. Voor een goed leven of een goed afscheid van het leven is het belangrijk dat we klachten zoveel mogelijk bestrijden. Klachten staan belangrijkere zaken in de weg.
Pijn is een veel gehoord symptoom bij kankerpatiënten. Belangrijk is dat we alles in het werk stellen om deze pijn zo goed als mogelijk te verhelpen. En hiervoor geldt ook: niet alleen behandelen met medicijnen of ingrepen die op het lichaam inwerken, maar ook met oog voor de invloed van bijvoorbeeld gevoelens van verdriet, wanhoop, somberheid, schuld, financiële- of andere sociale zorgen, culturele invloeden en de betekenis van lijden en ervaren pijn. In de praktijk blijkt dat er te weinig aandacht is voor de pijn en de pijnbeleving van de kankerpatiënt. Dit wordt veroorzaakt door gebrek aan gerichte aandacht, tijd, samenwerking en kennis bij zorgverleners. Maar ook patiënten en naasten vinden het vaak moeilijk om over pijn te praten en weten soms niet goed wat de mogelijkheden zijn. Er kan dus nog veel verbeteren en Stichting “Pijn bij Kanker’ draagt daaraan een steentje bij door in te zetten op verbetering van kennis bij zowel zorgverleners als patiënten en tevens richt de stichting zich op verbetering van de communicatie over en weer.
Ik vind het uitdagend om mijn ervaring en kennis vanuit de huisarts- en palliatieve praktijk in te zetten in de verdere ontwikkeling en uitvoering van scholingsprogramma’s voor zorgverleners, patiënten en hun naasten. Met veel motivatie ben ik toegetreden tot het bestuur van Stichting Pijn bij Kanker."